Valpolicella. Czy Classico czy Superiore czy może Valpantena?

Na fali dużego zainteresowania winem Valpolicella, któremu sami ulegliśmy otwierając butelkę z winnicy Zyme, przyda się nam wszystkim garść informacji natury konkretnej: liczby, dane, definicje i terminologia. Nazwy Valpolicella, Valpolicella Superiore, Valpolicella Classico, a do tego jeszcze Amarone della Valpolicella, Recioto della Valpolicella czy Valpolicella Ripasso mogą powodować niemały zawrót głowy.

Valpolicella i Valpolicella Ripasso, Ripasso della Valpolicella, a także najbardziej znane, prestiżowe Amarone della Valpolicella to osobne apelacje win czerwonych w regonie Veneto. Trzy ostatnie charakteryzują się winami, których proces produkcji jest bardzo specyficzny i ciekawy, dlatego odłóżmy te nazwy na inny raz, a zajmijmy się apelacją Valpolicella DOC. Nic by nie było zastanawiającego, gdyby nie fakt, że na etykietach pojawiają się terminy Superiore, Classico, czy jeszcze Valpantena, które niejednego gościa sklepu zastanawiają.

Wino pochodzące z apelacji Valpolicella zawsze pochodzi z Wenecji Euganejskiej, czyli Veneto. Produkuje się je w prowincji Werona w gminach:

Cazzano Tramigna, Cerro Veronese, Colognola ai Colli, Dolce, Fumane, Grezzana, Illasi, Lavagno, Marano, Mezzane Montecchia Crosara, Negrar, Pescantina, St. Ambrogio, Martino Buon Albergo, S. Mauro di Saline, S. Pietro in Cariano, Tregnago i Verona.

Ale: 

• Valpolicella Valpantena powstaje wyłącznie w węższym obszarze, tzw. zona Valpentena leżąca centralnie na północ od Werony, w części gmin Grezzana i Verona
• Valpolicella Classico powstaje także w określonym obszarze, który obejmuje wybrane gminy z tych wyżej wymienionych, a mianowicie: Fumane, Marano, Negrar, St. Ambrogio i S. Pietro in Cariano.

Wniosek: Valpolicella może powstawać w wielu gminach Werony, podczas gdy Valpolicella Classico i Valpantena powstają tylko z owoców pochodzących z niewielu wybranych miejsc.

Bez względu na to, jaki typ Valpolicella powstaje, zawsze używa się do produkcji tych samych odmian winogron:  corvina (45-95%), corvinone (max. 50%) oraz rondinella (5 do 30%). Inne odmiany dozwolone w ilości do 15%.

Co z określeniem Superiore?

Wydajność z hektara dla Valpolicella to 12 t/ha. Tak samo dla Valpolicella Superiore. Ale już zawartość alkoholu w winie wprowadza wyraźne rozróżnienie: Valpolicella musi zawierać  minimum 10% alkoholu, Valpolicella Superiore - najmniej 11%. Zasadnicza różnica dotyczy jednak  leżakowania. Valpolicella Superiore może znaleźć się na sklepowych półkach dopiero po roku od 1 stycznia roku następnego po zbiorach, co oznacza, że leżakuje minimum rok.

Wnioski: Valpolicella różni się od Valpolicella Classico czy Valpantena zasadniczo pochodzeniem. Tylko wybrane lokacje mogą sobie pozwolić na określenie Classico na etykiecie. Tymczasem Superiore to określenie tyczące procesu uprawy, produkcji i leżakowania wina.