Kasia ostatnio lubi sowy. Może zawsze lubiła - ale teraz bardziej. Jest w sowach jakaś nadzwyczajna moc. Ale symbolika sowy jest niejednoznaczna. Bo sowa to mądrość, ale i ciemność, nawet śmierć. Sowa wywróżyła śmierć Dydony, a skoro o Dydonie mowa, to wspomnijcie Ci, którzy znacie albo poznajcie, ci, którzy się nie zetknęliście, jeden z najpiękniejszych utworów muzyki klasycznej - Henry Purcell "Eneasz i Dydona, aria zwana Lamentem Dydony, czyli "When I am laid in earth" (z 3 aktu)*
Jako świętego ptaka Ateny zamieszczono wizerunek sowy na ateńskich monetach. Sowa była także symbolem Demeter, atrybutem etruskiego boga ciemności. Przez Żydów uważana jest za ptaka nieczystego, a w celtyckiej kulturze była ptakiem magicznym i występowała jako bogini-sowa. W kulturach dalekiego wschodu też nie ma pozytywnego znaczenia - jest utożsamiana z nieszczęściem. Ajnowie z kolei traktowali puchacza jako ptaka, który robi ludziom przysługę - ostrzegając przed nieszczęściem. W tym kontekście - wszystkie negatywne asocjacje można przenicować. Tak czy owak w niemal wszystkich kulturach sowa jest uznawana za zapowiedź nieszczęścia i ostrzeżenie. Można by się pokusić o wniosek, że taka interpretacja wynika poniekąd z założenia, że sowa to symbol mądrości. Stary mędrzec czy mądra starucha (wiedźma, czyli ta, która posiadła wiedzę) też mają moc przepowiadania przyszłości - czy to dobrej, czy złej. I nie musi mieć to nic wspólnego z wróżbiarstwem, ale właśnie przede wszystkim z mądrością.
Czym można zaskoczyć starą kobietę, która zna prawie wszystkie historie na świecie? Łatwo jej przewidzieć, co się wydarzy, skoro wszystko widziała i wszystko wie. Ma prawo wieszczyć i ostrzegać.
I tego się trzymajmy: sowa to mądrość - wyobraźnia i umiejętność przewidywania.
*Wstawka na temat Lamentu Dydony nie ma żadnego związku z resztą wywodu - jest dygresją i nie należy jej odczytywać w żaden inny sposób. Na pewno należy przesłuchać ten utwór przynajmniej dwadzieścia razy, tylko dlatego, że jest piękny.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz